پمپ درد (مخدر)

پمپ درد (مخدر) چیست و چه کاربردی دارد؟

معرفی پمپ درد (مخدر)
بی دردی کنترل شده توسط بیمار یا پمپ درد (PCA) از سال 1971 برای بهینه سازی تسکین درد استفاده شده است، با اولین پمپ PCA تجاری موجود در سال 1976 ظاهر شد. هدف PCA ارائه موثر تسکین درد در دوز و برنامه ترجیحی بیمار با اجازه دادن به بیمار برای تجویز است. یک دوز بولوس از پیش تعیین شده از دارو در صورت تقاضا با فشار یک دکمه. هر بولوس را می توان به تنهایی یا همراه با تزریق پس زمینه دارو تجویز کرد. PCA برای درمان درد حاد، مزمن، پس از عمل و زایمان استفاده می شود. این داروها را می توان به صورت داخل وریدی، اپیدورال، از طریق کاتتر عصب محیطی یا از طریق پوست تجویز کرد. داروهایی که معمولا تجویز می شوند، اپیوئیدها و بی حس کننده های موضعی هستند، اما داروهای تجزیه کننده یا سایر مسکن ها نیز گزینه هایی در دسترس هستند. ثابت شده است که PCA در کنترل درد نسبت به تزریق مواد مخدر غیر بیمار موثرتر است و منجر به رضایت بیشتر بیمار می شود.

اناتومی و فیزیولوژی پمپ درد (مخدر)
روش‌های تجویز PCA شامل خطوط داخل وریدی، خطوط مرکزی، کاتترهای اپیدورال، کاتترهای عصب محیطی یا سیستم‌های تحویل پوستی است. از هر ورید محیطی می توان برای قرار دادن کاتتر و شروع تجویز PCA استفاده کرد. خطوط مرکزی در وریدهای داخلی ژوگولار، ساب کلاوین یا فمورال قرار می گیرند. قرار دادن کاتترهای اپیدورال در فضای اپیدورال بین دورا و لیگامنتوم فلاووم است که قسمت‌های قدامی لامینای مهره را می‌پوشاند. در فضای اپیدورال، اعصاب نخاعی، عروق خونی و چربی قرار دارند. قرار دادن کاتتر اپیدورال ساکن در سطوح نخاعی سینه ای و کمری است. کاتترهای عصب محیطی در مجاورت عصب یا شبکه قرار می گیرند. آنها قصد دارند به طور مداوم مسدود شوند. بسته به مکان مورد نظر، اینها از طریق پوست و عضله بالقوه اجرا می شوند. تحویل پوستی PCA از طریق یک سیستم ترانس درمال یونتوفورتیک فنتانیل انجام می شود که روی اپیدرم قرار می گیرد و زمانی که بیمار دکمه ای را روی پچ فشار می دهد دوز فنتانیل را ارائه می دهد.

نشانه های پمپ درد (مخدر)
PCA می تواند گزینه ای برای درد حاد، مزمن، پس از عمل و زایمان باشد، به ویژه در بیمارانی که قادر به تحمل داروهای خوراکی نیستند. PCA را می توان برای کاهش استرس بر کارکنان پرستاری و بیمار به دلیل رعایت یک برنامه دوز از پیش تعیین شده مسکن های مورد نیاز که ممکن است به اندازه کافی با نوسانات درد بیمار هماهنگ نباشد، استفاده کرد. PCA می تواند در شرایط درد حاد مفید باشد، جایی که کنترل درد ناکافی از تجویز اولیه مواد افیونی در بخش اورژانس وجود دارد، و ثابت شده است که دوز مداوم مواد افیونی باعث بهبود نتایج بیمار می شود. نمونه‌های رایج عبارتند از بحران درد انسداد عروق، ضربه، پانکراتیت یا سوختگی. PCA می تواند به عنوان یک درمان کمکی برای درمان درد استفاده شود، در حالی که علت اصلی تشخیص و درمان می شود. بیماران مبتلا به بیماری های مزمن که از سطوح پایین تر درد مزمن ثابت رنج می برند نیز کاندیدای PCA هستند. رایج‌ترین نمونه‌ها عبارتند از سرطان متاستاتیک، سندرم اندام فانتوم، و سندرم درد ناحیه‌ای پیچیده. بیماران پس از جراحی، به ویژه آنهایی که کاتترهای عصب ساکن یا اپیدورال دارند، کاندیدای ایده آل برای PCA هستند. توانایی یک بیمار پس از جراحی در تیتراسیون و تجویز داروهای ضد درد خود به کنترل درد بهتر نسبت به دوز برنامه ریزی شده پرستاری اجازه می دهد. همچنین رضایت بیمار را افزایش می دهد و منجر به مداخله کمتر توسط PACU و کارکنان خدمات درد حاد می شود. بیماران مبتلا به درد زایمان نیز کاندیدای ثابت شده برای PCA اپیدورال هستند. درد همراه با انقباضات، به ویژه زمانی که توسط عوامل القایی مانند اکسی توسین تشدید شود، می تواند به اندازه کافی توسط بیمار کاهش و کنترل شود.

موارد منع مصرف پمپ درد (مخدر)
موارد منع مطلق PCA عبارتند از:

بیمار قادر به درک مفهوم پشت PCA نیست
عفونت سیستمیک یا عفونت در محل ترجیحی قرار دادن PCA
واکنش های آلرژیک به داروی انتخابی
سوختگی یا ضربه در ناحیه قرار دادن PCA
نقایص عصبی از قبل موجود در ناحیه یک کاتتر عصبی ساکن برنامه ریزی شده
افزایش ICP برای قرار دادن کاتتر اپیدورال
  موارد منع نسبی PCA عبارتند از:

نارسایی مزمن کلیه
بیمار تحت درمان آنتی ترومبوتیک است
بیمار یک اختلال خونریزی مستند دارد
آپنه خواب
رفتن به:
تجهیزات
تجویز PCA مستلزم انتخاب مسیر، دارو و نوع پمپ مورد استفاده است.

مسیرها:

مسیر تجویز PCA می تواند از طریق یک کاتتر داخل وریدی، کاتتر اپیدورال، کاتتر عصب ساکن، یا یک سیستم ترانس درمال یونتوفورتیک باشد. تجهیزات و روش برای قرار دادن این دستگاه ها در مقالات مربوط به آن روش های خاص آمده است.

پمپ ها:

انواع پمپ های PCA در بازار وجود دارد و همه شامل اجزای ضروری یک دستگاه قفل، محفظه دارو، صفحه برنامه نویسی و دکمه بیمار هستند. یک ارائه دهنده یک سرنگ دارو را در پمپ وارد می کند و پمپ را به دوز بارگیری اولیه تجویز شده، دوز PCA، فاصله قفل، انفوزیون مداوم برنامه ریزی می کند.

منبع: ncbi.nlm.nih.gov