لاپاراسکوپی (Laparascopy) لاپاروسکوپی از ریشه یونانی lapara به معنی «پهلو، کنار» و skopeo به معنای «دیدن» مشتق شده‌است. عملیاتی است که با استفاده از یک دوربین و برش‌های کوچک (معمولاً به اندازه ۰٫۵–۱٫۵ سانتی‌متر) در ناحیه شکم یا لگن انجام می‌شود. لاپاروسکوپی با ایجاد شکاف‌های کوچک در ناحیه شکم، به تشخیص یا مداخلات درمانی کمک می‌کند.
لاپاراسکوپی نوعی جراحی اکتشافی با کمک لاپاراسکوپ است که طی آن جراح حفره‌های شکمی و یا لگنی شما را از طریق یک یا دو برش سوراخ بررسی می‌کند. این روش جراحی کم تهاجمی با بهبودی سریع‌تر و نتایج بهتر برای بیمار همراه است تحقیقات نشان می‌دهد سالانه بیش از 13 میلیون عمل لاپاراسکوپی در جهان انجام می‌شود که پیش‌بینی می‌شود این اعداد طی پنج سال آینده به میزان 1 درصد رشد داشته باشند.
در این متد جراحی، از یک لاپاراسکوپ (میله تلسکوپی نازک با یک دوربین در انتهای آن) برای دیدن داخل بدن شما بدون باز کردن کامل آن استفاده می‌شود و به‌جای ایجاد برش 6 تا 12 اینچی که در جراحی‌های باز شکمی یا لاپاراتومی انجام می‌گیرد، از دو تا چهار برش کوچک نیم اینچی یا کمتر استفاده می‌کند (که یکی برای دوربین و سایرین برای تعبیه ابزار جراحی است). این جراحی کم تهاجمی را می‌توان «جراحی سوراخ کلید» نیز نامید که به این برش‌های کوچک اشاره دارد.
جراح متخصص طی لاپاراسکوپی – که معمولاً برای اهداف تشخیصی انجام می‌گیرد – به دنبال مشکلاتی می‌گردد که آزمایش‌های تصویربرداری قادر به شناسایی آن‌ها نبوده‌اند و ممکن است در طول معاینه، نمونه‌های بافتی لازم برای بیوپسی از داخل حفره شکمی یا لگنی جمع‌آوری شود. همچنین طی این عمل جراحی مشکلات جزئی همچون، ضایعات یا انسدادهایی که ممکن است در طول معاینه مشاهده شوند، برطرف می‌شوند.
جراحی لاپاروسکوپی شامل عملیاتی است در حفره شکم یا لگن، در حالی که جراحی در منطقه سینه را جراحی توراکوسکوپی به انگلیسی (Thoracoscopic) می‌نامند. ابزارهای تخصصی که در جراحی لاپاروسکوپی استفاده می‌شوند شامل فورسپ زایمانی، قیچی، کاوشگر، ابزار کالبد شکافی، قلاب و انقباضگرها می‌باشد.
جراحی لاپاروسکوپی و توراکوسکوپی به حوزه وسیع تری به نام درون بینی یا آندوسکوپی متعلق اند. اولین عمل لاپاروسکوپی توسط جراح آلمانی گئورگ کلینگ (George Kelling) در ۱۹۰۱ صورت پذیرفت.
نویسنده: دکتر معصومه غریب یار
