چگونه زمانی که فرزندتان شما را دیوانه می کند آرام بمانید!

آیا احساس می کنید صبر شما اخیراً کم شده است؟ تو تنها نیستی. این نکات می تواند به تو کمک کند.
وقتی صحبت از روش هایی می شود که فرزندتان می تواند شما را دیوانه کند، همه چیز بی حد و مرز می شود؛ سوالات بی شمار، آشفتگی های بی وقفه، نق زدن مداوم، خلق و خوی شدیدا متغیر ونیازهای بی پایان.

 ما در مورد همه چیز از وضعیت جهان گرفته تا وضعیت شغلی خود و سیستم های حمایتی رو به کاهش خود استرس داریم. ما کمبود خواب داریم و به زمان تنهائی نیاز داریم - اگر خوش شانس باشیم.

ما همچنین سعی می کنیم بدون دیوانه شدن خود از خانه کار کنیم. یکی از روانشناسانی که با او صحبت کردم، کریستوفر ویلارد، روانشناس، می‌گوید بچه‌های خردسالش در کارگاه‌های آنلاین او ظاهر شده‌اند و کودک 2 ساله‌اش در یک جلسه درمانی سرگردان شده است.

اگر در این شرایط همچون بهترین ورژن خود رفتار نکرده‌اید، کاملاً منطقی است - لطفاً خودتان را سرزنش نکنید! و بدانید که کارهای مفید زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید، از تاکتیک های رفتاری گرفته تا تکنیک های سریع و آرام بخش.

• رفتارهای تحریک کننده را نادیده بگیرید
  LCSW، بنیانگذار The Family Coach و نویسنده کتاب «آن را نادیده بگیرید!» می گوید: «تکنیک مورد علاقه من برای آرام ماندن و در عین حال بهبود رفتار، نادیده گرفتن آن است.

کاترین پرلمن، دکترای

او می‌گوید هر رفتاری را که آزاردهنده، توجه‌جویانه است یا پس از نه گفتن شما به درخواستی رخ می‌دهد نادیده بگیرید - و به گفته او، وقتی بچه‌هایتان رفتارهای مطلوبی را انجام می‌دهند، توجه خود را به خود جلب کنید.

• دینامیک را تغییر دهید

از آنجایی که فرزندان ما احتمالاً استرس و اضطراب نیز دارند، رفتار تحریک‌آمیز آنها ممکن است واقعاً به دنبال اطمینان خاطر باشد. شلی دیویدو، معلم قدیمی و نویسنده کتاب «تربیت بچه‌های مقاوم به استرس» می‌گوید: آنها می‌خواهند بدانند که علی‌رغم هر تغییری، همه چیز خوب خواهد بود، شما همچنان آنجا خواهید بود و آنها را دوست خواهید داشت و از آنها محافظت خواهید کرد.

او می‌گوید پاسخ به این نیاز عمیق‌تر، احتمالاً اقدامات آزاردهنده آنها را کاهش می‌دهد.

دیویدو پیشنهاد می‌کند 20 دقیقه برای انجام یک بازی رومیزی، نقاشی کردن با هم یا انجام هر فعالیت دیگری که شما را از استرس خارج می‌کند، اختصاص دهید.

• یک بررسی احساسی انجام دهید

تریسی ال. دانیل، دکترا، روانشناس و نویسنده کتاب «ذهن آگاهی برای کودکان» می گوید: وقتی بیشتر با احساسات خود در ارتباط باشید، می توانید انتخاب های بهتری در مورد نحوه پاسخگویی به فرزندان خود داشته باشید.

 کافی است چند دقیقه در طول روز وقت بگذارید و کارهای زیر را انجام دهید:

چشماتو ببند
یک دست را روی شکم و دست دیگر را روی قلب خود قرار دهید.
به ضربان قلب، دم و بازدم خود توجه کنید.
بدن خود را برای هر گونه احساس اسکن کنید.
در نهایت، چشمان خود را باز کنید و به احساس خود توجه کنید.

• ارتباط ایمنی - با خودتان

هانتر کلارک فیلدز، مربی تمرکز حواس و نویسنده کتاب، می‌گوید: از آنجایی که سیستم عصبی ما تهدید یا مانعی را زمانی که می‌خواهیم آن را از دست بدهیم، درک می‌کند، مهم است که "به بدن و ذهن خود اجازه دهیم که درک کند که در لحظه ایمن هستید." 

این کار را با دور شدن برای چند لحظه انجام دهید یا به خود بگویید: «این یک وضعیت اضطراری نیست. بگویید من می توانم از عهده این کار برآیم» یا «من به فرزندم کمک می کنم».

• روی زمین بنشینید

دوون کونتزمن، ACC، مربی طراحی زندگی و تربیت کودک نوپا، می‌گوید آنچه را که احساس می‌کنید نام ببرید، سپس روی زمین بنشینید، از 50 3 تا 3 تا شمارش معکوس کنید یا چندین نفس عمیق بکشید.

او می گوید، نکته کلیدی این است که راهبردی را پیدا کنید که برای شما خوب عمل کند.

• تحرک داشته باشید

کلارک فیلدز می گوید برای مقابله با پاسخ استرس بدن (افزایش فشار خون، عضلات منقبض) و انرژی اضافی ناشی از ناامیدی، دست ها، بازوها و پاهای خود را تکان دهید.

جالب اینجاست که او می‌گوید: «بسیاری از حیوانات برای از بین بردن اثرات استرس، ده‌ها بار در روز بدن خود را تکان می دهند.

• از "تکنیک انسجام سریع" استفاده کنید

دیویداو می‌گوید: «اگر خود را به حالت آرامی برسانیم، تحقیقات در مؤسسه HeartMath نشان می‌دهد که قلب فرزندان ما از نظر فیزیکی به وضعیت قلب ما پاسخ می‌دهد.

این تکنیک توسعه یافته توسط موسسه HeartMath را امتحان کنید:

توجه خود را روی قلب خود متمرکز کنید.
6 ثانیه نفس بکشید و 6 ثانیه کمی آهسته تر و عمیق تر از حد معمول نفس بکشید.
سعی کنید فعالانه نسبت به چیزی یا کسی احساس مراقبت یا قدردانی کنید.
این کار را به مدت 2 دقیقه انجام دهید (می توانید از فرزندان خود بخواهید که به شما بپیوندند).

• وارونه رفتن (به معنای واقعی کلمه)

دانیل می‌گوید وارونه بودن به آرامش سیستم عصبی کمک می‌کند، جریان خون به مغز را افزایش می‌دهد و دیدگاه جدیدی به شما می‌دهد.

او انجام حرکات ساده یوگا مانند Downward Dog، Forward Fold، Child’s Pose یا پاها را به سمت دیوار پیشنهاد می کند. دانیل می افزاید: برای افزایش فواید آرامش بخش، 5 تا 10 نفس عمیق بکشید.

• با بچه هایتان آرامش داشته باشید

ویلارد، که همچنین نویسنده کتاب "افزایش تاب آوری" است، می گوید: این فرصتی برای ارتباط با فرزندان و الگوبرداری از مدیریت استرس ایجاد می کند.

به‌عنوان مثال، او می‌گوید، می‌توانید یک فعالیت ذهن‌آگاهی ساده انجام دهید: دراز بکشید، در پارک قدم بزنید ، هنگام ناهار پیاده‌روی کنید، یا عصرها حرکات کششی انجام دهید.

• در مورد وضعیت تجدید نظر کنید

کونتزمن می گوید: چشم انداز یکی از قدرتمندترین ابزارهای فرزندپروری شماست.

دکتر ایلین کندی مور، روانشناس، موافق است و خاطرنشان می کند که داستان هایی که درباره رفتار نادرست فرزندانمان به خودمان می گوییم می تواند خشم ما را تحریک کند یا ما را به واکنش های مفید سوق دهد. داستان‌هایی که درباره ظرفیت‌های خودمان برای خودمان تعریف می‌کنیم نیز حیاتی هستند.

طبق گفته کونتزمن و کندی مور (به ترتیب) این تغییر دهنده های دیدگاه را امتحان کنید:

"او خیلی بد است" را به "او روزهای سختی می گذراند" تغییر دهید.
«دیگر نمی توانم تحمل کنم» به «من می توانم کارهای سخت را انجام دهم. در حال حاضر برای حرکت به جلو به چه چیزی نیاز دارم؟»
«من بچه‌هایم را به‌عنوان والد شکست می‌دهم» به «من هر روز در حال یادگیری هستم و بچه‌هایم هم همین‌طور».
"او بسیار خرابکاری می کند" تا "او در تلاش است تا نیازهای خود را برآورده کند."
"او این کار را می کند زیرا به من احترام نمی گذارد!" به "او در حال آزمایش محدودیت های خود است."
"او سعی می کند من را عصبانی کند!" به "او گرسنه و بیش از حد خسته است."
"آنها به کسی جز خودشان اهمیت نمی دهند!" به "آنها ناامید و بی حوصله هستند زیرا آنها مدت زیادی است که دوستان خود را ندیده اند."

• طنز را پیدا کنید

پرلمن می‌گوید وقتی فرزندتان فقط لباس خواب می‌پوشد و تمام کاسه هندوانه را روی زمین می‌ریزد، اولین غریزه شما ممکن است گریه کردن، جیغ زدن یا گم کردن آن باشد.

در عوض سعی کنید بخندید. «اگر بتوانیم به برخی از موقعیت های مضحک یا حتی برخی از شکست‌های والدین بخندیم، می‌توانیم زندگی را دلپذیرتر کنیم» - و این استرس ما را کاهش می‌دهد.

• حل مشکل

کندی مور، نویسنده کتاب «اعتماد به کودک» می‌گوید: برای موقعیت‌های معمولی دشوار، زمانی که همه آرام هستند، فرزندتان را در حل مسئله مشارکت دهید. او می‌گوید که نه تنها این می‌تواند به ایده‌های مفیدی منجر شود، بلکه فرزند شما احتمالاً با راه‌حل‌هایی که پیشنهاد می‌کند همکاری می‌کند.

به سادگی وضعیت را توصیف کنید و از کودک خود بپرسید: "برای حل این مشکل چه کاری می توانیم انجام دهیم؟" یا "چه ایده هایی برای کمک به اینکه کارها راحت تر پیش بروند" دارید؟

• عواقب روشنی داشته باشد

کریستین فونسکا، روانشناس تربیتی و نویسنده کتاب "کودک مراقبت" می گوید: انتظارات - که شامل مهارت های آموزش پذیر است - پیامدهایی برای از بین بردن استفاده از تهدیدها تعیین کنید.

برای مثال، او و خانواده‌اش این قانون را داشتند که «اگر بزنی، می‌نشینی». "انتظار این بود که وقتی ناامید یا عصبانی هستید از کلمات خود استفاده کنید و چیزهایی را نزنید یا پرتاب نکنید" - چیزی که آنها مرتباً با جملات ساده مانند "من دیوانه هستم" تمرین می کردند.

اگر کودک ضربه ای زده باشد، باید برای مدت زمان مشخصی بنشیند، نفس عمیقی بکشد و از کلمات خود استفاده کند.

• با دیگران همدردی کنید

پرلمن می‌گوید برای اینکه احساس نکنید در حالت «والدین در خلاء» هستید، حداقل یک دوست پیدا کنید تا مرتباً در مورد احساسات و مشکلاتی که دارید به او پیامک ارسال کنید.

دلسوزی، شوخی کردن در مورد یک موقعیت، و احساس گوش دادن به آن می تواند بسیار شفابخش باشد.

• غذاهای غنی از منیزیم بخورید

به گفته دانیل، در مواقع استرس زا، این ماده معدنی حیاتی تخلیه می شود، دقیقاً زمانی که ما بیشتر به آن نیاز داریم. او توضیح می دهد: «وقتی منیزیم کم است، آرام ماندن و واکنش نشان ندادن دشوار است.

دانیل می گوید: از گیاهان برگ سبز تیره مانند اسفناج و کلم پیچ بخورید یا با موز، آووکادو و شکلات تلخ اسموتی درست کنید.

• درخواست پشتیبانی

اگر شریک زندگی دارید، در حفظ آرامش از یکدیگر حمایت کنید، مانند داشتن یک سیگنال مخفی.

کندی مور با والدینی کار می کرد که وقتی یکی از آنها مشغول بیدار شدن بود به یکدیگر پیشنهاد می دادند که یک لیوان آب بیاورند. این حواس پرتی کوچک اغلب برای آنها کافی بود تا نفسی بکشند و دوباره جمع شوند.

• درستش کن

ویلارد می گوید: از آنجایی که شما انسان هستید و به ناچار خونسردی خود را از دست خواهید داد، مطمئن شوید که عذرخواهی کنید، بخشش بخواهید و بپذیرید، تعمیر کنید و ادامه دهید. این یک درس ارزشمند برای کودک شما در مواجهه با تعارض و جبران آن است.

به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید که احساس خطر می کنید، و خوشبختانه، بسیاری از استراتژی های موثر وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید. در نهایت، سعی کنید خود - و فرزندانتان - کمی سست شوید. هر دوی شما در شرایط سخت بهترین کار را انجام می دهید.

منبع: healthline.com