انواع سرطان چیست و چگونه از آن جلوگیری کنیم؟

سرطان: انواع، علل، پیشگیری و موارد دیگر
سرطان زمانی اتفاق می‌افتد که جهش‌های ژنتیکی در سلول‌های غیرطبیعی باعث تقسیم سریع آن‌ها شود. شما می توانید جهش ها را به ارث ببرید یا به دلیل عوامل محیطی ایجاد کنید.

سرطان چیست؟
سرطان گروه بزرگی از بیماری ها است که زمانی رخ می دهد که سلول های غیرطبیعی به سرعت تقسیم می شوند و می توانند به بافت ها و اندام های دیگر گسترش یابند.

این سلول‌های با رشد سریع ممکن است باعث ایجاد تومور شوند. آنها همچنین ممکن است عملکرد منظم بدن را مختل کنند.

سرطان یکی از علل اصلی مرگ و میر در جهان است. بر اساس سازمان جهانی بهداشت (WHO)، سرطان تقریباً یک مورد از هر 6 مرگ و میر در سال 2020 را به خود اختصاص داده است. کارشناسان هر روز سخت در تلاش هستند تا درمان های جدید سرطان را آزمایش کنند.

چه چیزی باعث سرطان می شود؟
علت اصلی سرطان، جهش ها یا تغییرات DNA در سلول های شما است. جهش های ژنتیکی می توانند ارثی باشند. آنها همچنین می توانند پس از تولد در نتیجه نیروهای محیطی ایجاد شوند.

این علل خارجی که سرطان زا نامیده می شوند، می توانند شامل موارد زیر باشند:

مواد سرطان زا فیزیکی مانند اشعه و اشعه ماوراء بنفش (UV).
مواد سرطان‌زای شیمیایی مانند دود سیگار، آزبست، الکل، آلودگی هوا، غذا و آب آشامیدنی آلوده
سرطان زای بیولوژیکی مانند ویروس ها، باکتری ها و انگل ها
بر اساس منبع WHOTrusted، حدود 33% از مرگ و میرهای ناشی از سرطان ممکن است ناشی از تنباکو، الکل، شاخص توده بدنی بالا (BMI)، مصرف کم میوه و سبزیجات و عدم فعالیت بدنی کافی باشد.

عوامل خطر
برخی عوامل خطر ممکن است احتمال ابتلا به سرطان را افزایش دهند. این عوامل خطر می تواند شامل موارد زیر باشد:

استفاده از تنباکو
مصرف زیاد الکل
براساس یک بررسی در سال 2017، یک رژیم غذایی ناسالم، با گوشت قرمز و فرآوری شده، نوشیدنی های شیرین و تنقلات شور، غذاهای نشاسته ای و کربوهیدرات های تصفیه شده از جمله قندها و غلات فرآوری شده مشخص می شود.
کمبود فعالیت بدنی
قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا
قرار گرفتن در معرض تابش
قرار گرفتن محافظت نشده در معرض نور UV، مانند نور خورشید
عفونت توسط ویروس های خاصی از جمله هلیکوباکتر پیلوری، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، هپاتیت B، هپاتیت C، HIV و ویروس اپشتین بار که باعث مونونوکلئوز عفونی می شود.

خطر ابتلا به سرطان نیز با افزایش سن افزایش می یابد. طبق گفته موسسه ملی سرطان (NCI) به طور کلی، به نظر می رسد خطر ابتلا به سرطان از سن 70 سالگی تا 80 سالگی افزایش می یابد و سپس کاهش می یابد.

یک بررسی سال 2020 نشان می دهد که این ممکن است نتیجه موارد زیر باشد:

مکانیسم های کمتر موثر ترمیم سلولی که با افزایش سن به وجود می آیند
تجمع عوامل خطر در طول زندگی
مدت زمان قرار گرفتن در معرض مواد سرطان زا
برخی از بیماری های موجود که باعث التهاب می شوند نیز ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند. به عنوان مثال کولیت اولسراتیو، یک بیماری التهابی مزمن روده است.

انواع سرطان
سرطان ها به خاطر ناحیه ای که در آن شروع می شوند و نوع سلولی که از آن ساخته شده اند، نام گذاری می شوند، حتی اگر به سایر قسمت های بدن گسترش یابند. به عنوان مثال، سرطانی که از ریه ها شروع می شود و به کبد گسترش می یابد، همچنان سرطان ریه نامیده می شود.

همچنین چندین اصطلاح بالینی برای انواع خاصی از سرطان استفاده می شود:

کارسینوم سرطانی است که از پوست یا بافت هایی که سایر اندام ها را پوشانده اند شروع می شود.
سارکوم سرطان بافت های همبند مانند استخوان ها، ماهیچه ها، غضروف ها و رگ های خونی است.
لوسمی سرطان مغز استخوان است که سلول های خونی را ایجاد می کند.
لنفوم و میلوما سرطان های سیستم ایمنی هستند.

سرطان آپاندیس
سرطان مثانه
سرطان استخوان
سرطان مغز
سرطان پستان
سرطان دهانه رحم
سرطان کولون یا کولورکتال
سرطان اثنی عشر
سرطان گوش
سرطان آندومتری
سرطان مری
سرطان قلب
سرطان کیسه صفرا
سرطان کلیه یا کلیه
سرطان حنجره
سرطان خون
سرطان لب
سرطان کبد
سرطان ریه
لنفوم
مزوتلیوما
میلوما
سرطان های دهان
سرطان تخمدان
سرطان پانکراس
سرطان آلت تناسلی
سرطان پروستات
سرطان رکتوم
سرطان پوست
سرطان روده کوچک
سرطان طحال
سرطان معده یا معده
سرطان بیضه
سرطان تیروئید
سرطان رحم
سرطان واژن
سرطان فرج

اهمیت تشخیص زودهنگام
تشخیص زودهنگام زمانی است که سرطان در مراحل اولیه پیدا شود. این می تواند اثربخشی درمان را افزایش داده و میزان مرگ و میر را کاهش دهد.

غربالگری سرطان ممکن است به تشخیص زودهنگام علائم سرطان کمک کند. برخی از غربالگری های رایج سرطان ممکن است تشخیص دهند:

سرطان دهانه رحم و سرطان پروستات. برخی از غربالگری ها، مانند سرطان دهانه رحم و سرطان پروستات، ممکن است به عنوان بخشی از معاینات معمول انجام شود.
سرطان ریه. غربالگری سرطان ریه ممکن است به طور منظم برای کسانی که عوامل خطر خاصی دارند انجام شود.
سرطان پوست. در صورت داشتن نگرانی های پوستی یا در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست، غربالگری سرطان پوست ممکن است توسط متخصص پوست انجام شود.
سرطان روده بزرگ. منبع مورد اعتماد انجمن سرطان آمریکا (ACS) غربالگری های منظم سرطان کولورکتال را از سن 45 سالگی توصیه می کند. این غربالگری ها معمولاً در طول کولونوسکوپی انجام می شوند. بر اساس بررسی سال 2017، کیت‌های تست در خانه ممکن است قادر به تشخیص برخی از انواع سرطان کولورکتال باشند.
سرطان پستان. ماموگرافی برای آزمایش سرطان سینه برای زنان 45 ساله و بالاتر توصیه می شود منبع مورد اعتماد، اما شما ممکن است غربالگری را در سن 40 سالگی شروع کنید.
اگر سابقه خانوادگی سرطان دارید یا در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان هستید، پیروی از توصیه های غربالگری پزشک بسیار مهم است.

در حالی که تشخیص علائم هشدار دهنده سرطان ممکن است به افراد مبتلا به سرطان در جستجوی تشخیص و درمان کمک کند، تشخیص زودهنگام برخی از سرطان‌ها دشوارتر است و ممکن است تا مراحل بعدی علائم را نشان ندهند.

علائم و نشانه های سرطان می تواند شامل موارد زیر باشد:

توده ها یا رشد روی بدن
کاهش وزن غیر قابل توضیح
تب
خستگی و خستگی
درد
عرق شبانه
تغییرات در هضم
تغییرات در پوست
سرفه
انواع خاصی از سرطان ها اغلب علائم هشدار دهنده خاص خود را دارند. اگر علائم غیرقابل توضیحی را تجربه می کنید، بهتر است برای تشخیص با پزشک تماس بگیرید.

سرطان چگونه رشد و گسترش می یابد؟
تقسیم سلولی غیر طبیعی
سلول های طبیعی بدن شما رشد و تقسیم می شوند. هر کدام یک چرخه زندگی دارند که بر اساس نوع سلول تعیین می شود. وقتی سلول ها آسیب می بینند یا می میرند، سلول های جدید جای آنها را می گیرند.

سرطان این فرآیند را مختل می کند و باعث رشد غیر طبیعی سلول ها می شود. این در اثر تغییرات یا جهش در DNA سلول ایجاد می شود.

DNA هر سلول دارای دستورالعمل هایی است که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد و چگونه رشد و تقسیم شود. جهش اغلب در DNA رخ می دهد، اما معمولا سلول ها این اشتباهات را اصلاح می کنند. وقتی اشتباهی اصلاح نشود، یک سلول می تواند سرطانی شود.

جهش‌ها می‌توانند باعث شوند سلول‌هایی که باید جایگزین شوند به جای مرگ، زنده بمانند و سلول‌های جدید در مواقعی که به آنها نیاز نیست تشکیل شوند. این سلول های اضافی می توانند به طور غیرقابل کنترلی تقسیم شوند و باعث ایجاد تومور شوند.

ایجاد تومور
تومورها بسته به جایی که در بدن رشد می کنند، می توانند باعث مشکلات سلامتی شوند.

همه تومورها سرطانی نیستند. تومورهای خوش خیم غیرسرطانی هستند و به بافت های مجاور گسترش نمی یابند.

اما گاهی اوقات، زمانی که تومورها به اندام‌ها و بافت‌های مجاور فشار می‌آورند، بزرگ می‌شوند و باعث ایجاد مشکلاتی می‌شوند. تومورهای بدخیم سرطانی هستند و می توانند به سایر قسمت های بدن حمله کنند.

متاستاز
برخی از سلول های سرطانی نیز می توانند از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به مناطق دوردست بدن گسترش یابند. به این متاستاز می گویند.

سرطان هایی که متاستاز داده اند پیشرفته تر از سرطان هایی هستند که متاستاز نداده اند. درمان سرطان های متاستاتیک اغلب سخت تر و کشنده تر است.

درمان
درمان سرطان بسته به نوع سرطان و میزان پیشرفت آن می تواند شامل گزینه های مختلفی باشد.

درمان موضعی درمان موضعی معمولاً شامل استفاده از درمان‌هایی مانند جراحی یا پرتودرمانی موضعی در ناحیه خاصی از بدن یا تومور است.
درمان سیستمیک درمان‌های دارویی سیستمیک، مانند شیمی‌درمانی، درمان هدفمند و ایمونوتراپی، می‌توانند کل بدن را تحت تأثیر قرار دهند.
درمان تسکینی. مراقبت تسکینی شامل تسکین علائم سلامت مرتبط با سرطان، مانند مشکلات تنفسی و درد است.
درمان های مختلف سرطان اغلب با هم برای حذف یا از بین بردن هر چه بیشتر سلول های سرطانی استفاده می شود.

رایج ترین انواع درمان عبارتند از:

عمل جراحی
جراحی تا حد امکان سرطان را از بین می برد. جراحی اغلب در ترکیب با برخی درمان های دیگر به منظور اطمینان از ناپدید شدن تمام سلول های سرطانی استفاده می شود.

شیمی درمانی
شیمی درمانی نوعی درمان تهاجمی سرطان است که از داروهای سمی برای سلول ها برای کشتن سلول های سرطانی که به سرعت تقسیم می شوند استفاده می کند. ممکن است برای کوچک کردن اندازه تومور یا تعداد سلول‌های بدن و کاهش احتمال گسترش سرطان استفاده شود.

پرتو درمانی
پرتودرمانی از پرتوهای متمرکز و قدرتمند پرتو برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی که در داخل بدن شما انجام می شود، براکی تراپی نامیده می شود، در حالی که پرتو درمانی که در خارج از بدن شما انجام می شود، پرتوی خارجی نامیده می شود.

پیوند سلول های بنیادی (مغز استخوان)
این درمان مغز استخوان بیمار را با سلول های بنیادی سالم ترمیم می کند. سلول های بنیادی سلول های تمایز نیافته ای هستند که می توانند عملکردهای مختلفی داشته باشند. این پیوندها به پزشکان اجازه می دهد تا از دوزهای بالاتر شیمی درمانی برای درمان سرطان استفاده کنند. پیوند سلول های بنیادی معمولا برای درمان سرطان خون استفاده می شود.

ایمونوتراپی (بیولوژیک درمانی)
ایمونوتراپی از سیستم ایمنی بدن شما برای حمله به سلول های سرطانی استفاده می کند. این درمان‌ها به آنتی‌بادی‌های شما کمک می‌کنند تا سرطان را شناسایی کنند، بنابراین می‌توانند از دفاع طبیعی بدن شما برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده کنند.

هورمون درمانی
هورمون درمانی هورمون هایی را که سوخت برخی سرطان ها هستند را حذف یا مسدود می کند تا از رشد سلول های سرطانی جلوگیری کند. این درمان یک درمان رایج برای سرطان هایی است که ممکن است از هورمون ها برای رشد و گسترش استفاده کنند، مانند انواع خاصی از سرطان سینه و سرطان پروستات.

درمان دارویی هدفمند
دارودرمانی هدفمند از داروها برای تداخل با مولکول های خاصی استفاده می کند که به رشد و بقای سلول های سرطانی کمک می کند. آزمایش ژنتیک ممکن است نشان دهد که آیا شما واجد شرایط این نوع درمان هستید یا خیر. ممکن است به نوع سرطان شما و جهش های ژنتیکی و ویژگی های مولکولی تومور شما بستگی داشته باشد.

آزمایشات بالینی
کارآزمایی‌های بالینی روش‌های جدیدی را برای درمان سرطان بررسی می‌کنند. این ممکن است شامل آزمایش اثربخشی داروهایی باشد که قبلاً توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تأیید شده اند اما برای اهداف دیگر. همچنین می تواند شامل آزمایش داروهای جدید نیز باشد. کارآزمایی‌های بالینی می‌توانند گزینه دیگری را برای افرادی ارائه دهند که ممکن است سطح موفقیت مورد نظر خود را با درمان‌های معمولی مشاهده نکرده باشند.

طب جایگزین
ممکن است از طب جایگزین برای تکمیل شکل دیگری از درمان استفاده شود. ممکن است به کاهش علائم سرطان و عوارض جانبی درمان سرطان، مانند حالت تهوع، خستگی و درد کمک کند. داروهای جایگزین برای سرطان می تواند شامل موارد زیر باشد:

طب سوزنی
یوگا
ماساژ
مراقبه
تکنیک های آرام سازی
چشم انداز
پس از تشخیص سرطان، چشم انداز شما می تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. این عوامل می تواند شامل موارد زیر باشد:

نوع سرطان
مرحله سرطان در تشخیص
محل سرطان
سن
سلامت عمومی
جلوگیری
دانستن عوامل موثر در بروز سرطان می تواند به شما کمک کند سبک زندگی داشته باشید که خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد.

اقدامات پیشگیرانه برای کاهش خطر ابتلا به سرطان می تواند شامل موارد زیر باشد:

اجتناب از دخانیات و دود دست دوم
محدود کردن مصرف گوشت های فرآوری شده
خوردن یک رژیم غذایی که عمدتاً بر روی غذاهای گیاهی، پروتئین های بدون چربی و چربی های سالم تمرکز دارد، مانند رژیم غذایی مدیترانه ای
اجتناب از الکل یا نوشیدن الکل در حد اعتدال
حفظ وزن متوسط و BMI
انجام فعالیت بدنی متوسط و منظم به مدت 150 تا 300 دقیقه در هفته
با پرهیز از قرار گرفتن در معرض مستقیم خورشید و استفاده از کرم ضد آفتاب، کلاه و عینک آفتابی با طیف وسیع، در برابر نور خورشید محافظت کنید.
اجتناب از سولاریوم
واکسینه شدن در برابر عفونت های ویروسی که می تواند منجر به سرطان شود، مانند هپاتیت B و HPV

به طور مرتب با یک پزشک ملاقات کنید تا بتواند شما را از نظر انواع سرطان غربالگری کند. این شانس شما را برای ابتلا به سرطان های احتمالی در اسرع وقت افزایش می دهد.

بردن
سرطان گروهی از بیماری های جدی است که در اثر تغییرات ژنتیکی در سلول های شما ایجاد می شود. سلول های سرطانی غیر طبیعی ممکن است به سرعت تقسیم شده و تومور ایجاد کنند.

عوامل خطر مانند سیگار کشیدن، نوشیدن الکل، کمبود فعالیت بدنی، رژیم غذایی ناسالم، داشتن BMI بالا و ابتلا به برخی ویروس ها و باکتری ها ممکن است در ایجاد سرطان نقش داشته باشند.

غربالگری ممکن است به تشخیص زودهنگام سرطان در زمانی که درمان آن آسان تر باشد، کمک کند. برنامه درمانی و چشم انداز افراد مبتلا به سرطان می تواند به نوع سرطان، مرحله ای که در آن تشخیص داده می شود و سن و سلامت عمومی آنها بستگی داشته باشد.

منبع: healthline.com